Dowiedz się, jak opanować ręczne ustawianie ostrości

Autofokus jest czymś oczywistym dla większości fotografów. Systemy autofokusa w nowoczesnych aparatach są na tyle wyrafinowane, że można je dostosować do wszelkiego rodzaju scen i obiektów, ale prawie każdy aparat pozwala również na robienie rzeczy w staromodny sposób i ręczne ustawianie ostrości.

Wierz lub nie, ręczna regulacja ostrości ewoluowała w erze cyfrowej wraz z systemami autofokusa. Ale dlaczego chcesz to zrobić? A co dokładnie zyskujesz? Niezależnie od tego, czy nigdy wcześniej go nie używałeś, czy wiesz, jak się poruszać, ale chcesz wiedzieć, jak najlepiej go wykorzystać, czytaj dalej.

Co robi ręczne ustawianie ostrości?

Ręczne ustawianie ostrości jest przydatne, gdy między Tobą a obiektem znajdują się przeszkody, które mogą zmylić system autofokusa

Ręczne ustawianie ostrości umożliwia ustawienie ostrości za pomocą pierścienia wokół obiektywu lub równoważnego elementu sterującego na korpusie aparatu jako alternatywy dla systemu autofokusa aparatu. Jest to świetne rozwiązanie, gdy chcesz mieć pełną kontrolę nad tym, gdzie dokładnie ustawić ostrość, ale pozwala też obejść kilka trudnych sytuacji, w których systemy autofokusa mają problemy - więcej o nich za chwilę.

Zwykle jest dostępny przez fizyczny przełącznik na obiektywach przeznaczonych do użytku z lustrzankami cyfrowymi i aparatami bezlusterkowymi. W przypadku aparatów kompaktowych będzie to zazwyczaj opcja wybierana i dostosowywana za pomocą elementów sterujących aparatu, a nie elementów na obiektywie (chociaż jest kilka wyjątków). Zwróć uwagę na symbol „MF”, ponieważ może on być zapisany gdzieś na ciele, chociaż gdzie dokładnie znajduje się ta kontrolka i jak jest identyfikowana, różni się w zależności od aparatu i obiektywu. W razie jakichkolwiek wątpliwości najlepiej zajrzeć do instrukcji obsługi.

Nadal masz dostępny ten sam zakres ostrości, niezależnie od tego, czy używasz autofokusa, czy ręcznego ustawiania ostrości. Tak więc, jeśli możesz ustawić ostrość na odległość nawet 1 m od obiektu i na nieskończoność, to nie zmieni się, gdy będziesz przełączać się między tymi dwiema metodami.

Kiedy należy używać ręcznego ustawiania ostrości?

Z ręcznego ustawiania ostrości możesz korzystać w dowolnym momencie, chociaż jest to szczególnie przydatne w pięciu sytuacjach.

Pierwszym jest niski kontrast w scenie. System autofokusa aparatu polega na dostatecznej ilości światła, aby odbijać się lub emanować z obiektów, aby mógł wyczuć, gdzie należy ustawić ostrość. Jeśli tak się nie dzieje, może mieć problem ze skupieniem się na temacie. Może się to również zdarzyć, gdy jest zbyt dużo ostrego światła, na przykład podczas fotografowania obiektu pod słońce.

Słabe oświetlenie i niski kontrast mogą być trudne w przypadku niektórych systemów autofokusa, więc ręczne ustawianie ostrości może w tym pomóc.

Drugi scenariusz to sytuacja, w której sam obiekt jest słabo kontrastowy lub ma niewiele dostrzegalnych szczegółów, które utrudniają identyfikację aparatu, na przykład płatki kwiatów. Może się również zdarzyć, że obiekt jest bardzo mały lub wizualnie podobny do tła. Na przykład pręciki w kwiatku mogą być zbyt dobre, aby system autofokusa aparatu mógł je wychwycić, dlatego może być tutaj wymagane ręczne ustawianie ostrości (chociaż może się okazać, że uda się użyć mniejszego punktu autofokusa, jeśli istnieje sposób, aby to dostosować aparat fotograficzny).

Może się również zdarzyć, że scena jest dobrze oświetlona, ale zawiera wiele obiektów, a ta, na której chcesz się skupić, nie jest tak wyraźna jak inna. W tym przypadku Twój aparat może nie wiedzieć, na którym chcesz ustawić ostrość, i automatycznie wybierze ten bardziej oczywisty wizualnie. Dzieje się tak na przykład podczas fotografowania obiektu przez płot lub gałęzie drzewa. Możesz użyć określonego punktu ostrości, aby go poprowadzić, chociaż ręczne ustawianie ostrości może być szybsze i / lub dokładniejsze.

Ręczne ustawianie ostrości jest przydatne, gdy obiekt jest wizualnie podobny do otoczenia lub tła, na przykład pręcików na tym kwiatku.

Czwarta sytuacja występuje podczas nagrywania wideo. Być może używasz starszego obiektywu z ręczną regulacją ostrości, w którym to przypadku autofokus nie będzie dla Ciebie dostępną opcją, ale musisz przesunąć ostrość między dwoma elementami sceny. Niektóre aparaty mogą być w stanie używać tutaj autofokusa w płynny i profesjonalny sposób, ale zamiast tego ręczne ustawianie ostrości może uzyskać wynik bardziej zgodny z Twoim wzrokiem. Jest to również jeden ze sposobów na zmniejszenie lub wyeliminowanie odgłosów silników ustawiających ostrość wewnątrz obiektywu, które w przeciwnym razie mogłyby zostać odebrane na nagraniach.

Wreszcie, możesz chcieć użyć ręcznego ustawiania ostrości, gdy po prostu nie można ustawić ostrości na obiekcie, prawdopodobnie dlatego, że jeszcze się nie pojawił i może poruszać się zbyt szybko, aby można było na nim skupić się w czasie. Tutaj możesz albo użyć ręcznego ustawiania ostrości, aby znaleźć pozycję, w której myślisz, że się pojawi, co pozwoli ci zaoszczędzić błądzenia, gdy w końcu to nastąpi, chociaż możesz użyć autofokusa, jeśli w tej samej odległości znajduje się inny obiekt. Szybka wskazówka: jeśli tego używasz, upewnij się, że wybrałeś również aperturę, która zapewni wystarczającą głębię ostrości, aby wyostrzyć ją, jeśli twoje obliczenia dotyczące jej położenia będą nieco nieprawidłowe.

Jak korzystać z ręcznego ustawiania ostrości

Wiele obiektywów ma okienka odległości ogniskowania, które pokazują, gdzie ostrość obiektywu jest wyrażona w metrach i stopach. Działa to zarówno w przypadku autofokusa, jak i ręcznego ustawiania ostrości

Korzystanie z ręcznego ustawiania ostrości jest proste. Po ustawieniu aparatu lub obiektywu na opcję ręcznego ustawiania ostrości, po prostu obróć pierścień ostrości i obserwuj, co dzieje się w wizjerze lub na ekranie LCD. Kiedy dojdziesz do punktu, w którym ostrość wygląda dobrze, a obiekt jest najostrzejszy z możliwych, przestań obracać pierścień i zrób zdjęcie.

Twój obiektyw może mieć małe okienko, które wyświetla odległość ogniskowania podczas obracania pierścienia ostrości, co może okazać się przydatne. W przeciwnym razie odległość ostrzenia może być wyświetlana na ekranie LCD lub w wizjerze (lub w obu).

Jeśli używasz wizjera optycznego lub elektronicznego, upewnij się, że dioptria jest ustawiona zgodnie z Twoim wzrokiem. Ten element sterujący zwykle znajduje się z boku wizjera i należy go skalibrować, obracając go, aż wszystko w wizjerze będzie tak ostre, jak to tylko możliwe. Nie zmienia to ostrości samego siebie, ale dostrojenie jej do wzroku zapewni, że zobaczysz scenę, która zostanie ostatecznie uchwycona.

Przeniesienie go na wyższy poziom

Dzisiejsze aparaty i obiektywy zazwyczaj oferują kilka dodatkowych narzędzi, które pomagają maksymalnie wykorzystać ręczne ustawianie ostrości. Niektóre z nich mogą automatycznie ożywać, gdy zaczniesz używać skupienia many, podczas gdy inne mogą wymagać włączenia najpierw.

Najstarszym z nich jest ręczna regulacja ostrości. Zwykle znajduje się to na obiektywie aparatu i pozwala na użycie systemu autofokusa przed ręcznym dostrojeniem ostrości za pomocą pierścienia ostrości, bez konieczności przełączania aparatu lub obiektywu na ręczne ustawianie ostrości. Zapewnia to wygodę i kontrolę oraz jest przydatne, jeśli obiekt nagle się poruszy i trzeba dokonać ostatecznej korekty. Należy pamiętać, że w przypadku niektórych obiektywów domyślna pozycja autofokusa może zapewniać tę kontrolę w standardzie.

Niektóre obiektywy mają określone elementy sterujące ręczną regulacją ostrości, takie jak opcja MO w tym obiektywie Sigma

Nowszą kontrolką, najczęściej spotykaną w kompaktowych i bezlusterkowych aparatach, jest powiększenie sceny. Zwykle aktywuje się, gdy tylko zaczniesz obracać pierścieniem ostrości, ponieważ może wyczuć, że próbujesz ręcznie ustawić ostrość. W ten sposób możesz lepiej zorientować się, co jest, a co nie jest w centrum uwagi. Wygląda na to, że nagle powiększyłeś scenę, ale w ogóle nie zmienia to ogniskowej i po zakończeniu ustawiania ostrości powinno powrócić do pierwotnej kompozycji.

Podwyższanie ostrości jest teraz standardową funkcją aparatów bezlusterkowych

Focus peaking to kolejna przydatna opcja, która jest dostępna dopiero od kilku lat. W tym przypadku aparat stosuje kolorowe podświetlenie obszarów sceny, w których kontrast jest najwyższy. Kiedy obracasz pierścieniem ostrości, powinieneś zauważyć, że to światło powoli przesuwa się w jednym kierunku lub po prostu pojawia się i znika, w zależności od tego, co fotografujesz.

Zwykle możesz zmienić kolor tego podświetlenia, aby kontrastował z fotografowanym obiektem. Tak więc, jeśli przechwytujesz czerwony kwiat, a samo podświetlenie jest na przykład czerwone, możesz zmienić to na żółte lub niebieskie podświetlenie, aby było bardziej wyraźne. Możesz nawet dostosować próg, przy którym zaczyna się pojawiać kontrast, co jest przydatne w przypadku bardzo starych obiektywów z ręcznym ustawianiem ostrości, które na początku mogą nie być zbyt ostre (lub odwrotnie, nowoczesne obiektywy, które są szczególnie ostre).